Woohoo! Het is onze vijfde Fearless Friday -post, evenals het van Sonja, met wie we eerst eerst kennis maakten toen we haar materiële alfabetcollectie bewonderden.

Vorige week nam ik mijn 27 maanden oude zoon mee naar zijn TOT Gymnastics-les. Net als elke week, behalve deze week … zonder luier. (Dit is het onderdeel waar als er een ruisbaan was, het zou gaan Dun Dun Duuuuuun.)

Hij gebruikte onderkleding – heerlijk klein, schattig ondergoed, om precies te zijn – ongeveer twee weken in huis met verschillende niveaus van droogheid. Kortom, zolang ik er rekening mee hield om hem met routinematige intervallen naar de badkamer te brengen, zou hij zijn zaken daar doen. Anders zou hij in zijn broek gaan gaan en dan komen rennen, zodat ik hem naar de badkamer zou kunnen krijgen waar hij naar boven zou komen. In elk geval leek hij voldoende voorbereid om het huis zonder waterbestendigheid te verlaten.

Dus haalde ik diep adem, pakte een paar reserve -kleding (ja, meer dan één, omdat ik bang was), en kwam op weg. Ik nam Noah naar de badkamer voordat we het huis verlieten, evenals toen nogmaals toen we bij het buurtcentrum kwamen. ALLES ZEVEN MINUTEN LATER (ik was misschien een klein beetje nerveus). Ik nam hem opnieuw na de les. Tot nu toe, zo schoon.

Vervolgens kwamen we op onze methode om wat boodschappen te doen. Allereerst Stop: Medication Store. We hebben snel onze methode gemaakt met de winkel en betaald. Ik werd aangespoord door mentale foto’s van de blaas van Noach als een tikkende bom. Terwijl ik de tas in de kar stopte, zakte mijn hart. Noah rook duidelijk, nou ja, poopy.

Hoewel hij erop stond dat het gewoon een “Wittle scheet was, Mama!” helemaal waar. Evenals toen gebeurde er iets uitstaand. Noah poepte in het walgelijke CVS -toilet! Ik was helemaal weggeblazen!

Gestekt door ons succes, gingen we naar de auto’s en vrachtwagen, evenals dan de supermarkt. We maakten het huis met een schone, droge broek, wat een echt, echt leuk begin was om het huis zonder luiers te verlaten. Sindsdien hebben we een paar ongelukken gehad in het openbaar, waarvan er één me heeft geleerd dat het houden van een extra paar schoenen in de auto’s en vrachtwagen geen slecht idee is, maar het was bijna niet zo opmerkelijk als ik op de een of andere manier verwachtte. Naast dat we nog steeds dagen hebben met ongelukken (soms meer dan één op exact dezelfde dag), begrijp ik dat we een solide begin tot leven hebben bereikt zonder luiers. Alleen de geloofd ervan vervult me ​​met ontzag. Een leven zonder luiers. Wauw.

*Voor de goede orde: het naleving van de week plaste hij zijn broek zo vaak dat ik een tonnen wasserette deed met ongeveer 80% Noah-pants-het is een werk in uitvoering!

Ga, Sonja, ga! Deze publicatie maakt deel uit van Fearless Fridays, een serie gesponsord door Method, die een hand ontsmettingsmiddel maakt, naast andere wonderbaarlijke producten die je misschien denkt om te kopen als je samenwoont met iemand die in hun broek poept. Onze kijk op moeder Sonja -blogs bij GirlwithGreencard.